Agapornis Pullarius Pullarius

De Agapornis Pullarius komt in twee vormen voor nl.: Agapornis P Pullarius en een ondersoort de Agapornis P Ugandae. De vogels komen voor in het midden en het westen van Afrika.

De Agapornis P Pullarius komen nog veelvuldig voor in de landen Ghana, Nigeria, Kameroen, Gabon, Kongo, en het zuidelijke gedeelte van Tsjaad, Sudan en geheel Centr. Afrikaanse Republiek. De Agapornis P Ugandae komt meer voor in Oostelijk Afrika, Ugandae en in een klein stukje van de aangrenzende landen Ethiopia, Kenia en Tanzania. Het is bij ons de meest onbekende Agaporniden soort en dat terwijl de vogel al in 1605 ontdekt was en pas in 1758 door Dhr. Linne wetenschappelijk beschreven werd.

In de avicultuur duurde het ongeveer nog zo’n 200 jaar dat de eerste invoer van deze vogels naar Europa kwamen. In 1900 lukte het Dhr. Spille uit Duitsland om de eerste nakweek op stok te krijgen.

Beschrijving van de nominaat vorm:

Kleur technische opmerkingen :

De twee middelste staartpennen bevatten geen dwarstekening. De oranjerode kleur op het hoofd van de man loopt over de kruin naar het midden van het oog. Bij de pop loopt deze voor het oog. Zwarte vlekjes of streepjes in de bevedering is foutief

De ondersoort , de Agapornis P Ugandae heeft een blekere kleur op de stuit, waar menige kweker zijn of haar twijfel over heeft. Daar men verder geen verschillen ziet met de nominaat vorm.

Leefgebied van de Pullarius :

De Agapornis P Pullarius leven ongeveer in groepen van 20 a 25 vogels op de open savanna’s en voeden zich hoofdzakelijk met graszaden. Insecten, larven en fruit wordt tussendoor ook nog genuttigd. Hier op de savanne’s bevinden zich ook hun broedplaatsen, n.l de termieten heuvels die gebouwd worden door termieten en bestaan uit een mengsel van hout, zand en speeksel en kunnen wel zo’n 6 tot 8 meter hoog worden.

De pop graaft hier een gang die uitmond in een nestkamer en legt hierin om de dag een ei met meestal een aantal van vier eieren. Vreemd genoeg laten de termieten de vogels met rust, aangezien de termieten een behoorlijk agressief karakter hebben. Het voordeel van deze heuvels is dat de temperatuur binnen bijna altijd constant blijft. De jongen worden immers naakt geboren en krijgen pas na enkele weken hun nestdons. De broedduur bedraagt gemiddeld zo’n 23 dagen. Na zo’n zes a zeven weken verlaten de jongen hun nest. Hoe vaak de Pullaria’s in de natuur broeden hangt af van de omstandigheden waarin ze verkeren. Er moet genoeg voedsel te vinden zijn als de jongen uit de eieren kippen, ideale temperaturen en genoeg nestgelegenheden zijn enz.